وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
بحر: رمل مثمن محذوف

---

آن:
شب:
قدری:
که:
گویند:
اهل:
خلوت:
امشب:
است:
یا:
رب:
این:
تأثیر:
دولت: دارایی، ثروت، مال // زمان حکومت بر یک منطقه // آنچه به گردش زمان و نوبت از یکی به دیگری برسد // گردش نیکی به سود کسی
در:
کدامین:
کوکب:
تا:
به:
گیسوی:
تو:
دست:
ناسزایان:
کم:
رسد:
هر:
دلی:
از:
حلقه‌ای:
ذکر:
یارب:
کشته:
چاه:
زنخدان: چانه
توام:
کز:
طرف:
صد:
هزارش:
گردن:
جان:
زیر:
طوق:
غبغب:
شهسوار:
من:
مه:
آیینه:
دار:
روی:
اوست:
تاج:
خورشید:
بلندش:
خاک:
نعل:
مرکب:
عکس:
خوی: عرق بدن، تعرق، آب دهان // (تلفظ) خُوی و خِی هر دو خوانده می‌شود
بر:
عارضش:
بین:
کآفتاب:
گرم:
رو:
هوای:
عرق:
هست:
روزش:
تب:
نخواهم:
کرد:
ترک:
لعل: سنگی قیمتی به رنگ قرمز(سرخ)، مجازاً شراب انگوری نیز معنی می‌دهد
یار:
و:
جام:
می:
زاهدان:
معذور: کسی که برای خطای خود عذر و بهانه‌ای دارد // آنکه عذر و بهانه‌اش پذیرفته است، معاف
داریدم:
اینم:
مذهب:
اندر:
ساعت:
پشت:
صبا: نام بادی که از سمت مشرق می‌وزد، مجاز از پیام‌آور میان عاشق و معشوق
بندند:
زین:
با:
سلیمان:
چون:
برانم:
مورم:
ناوک:
دل:
چشمی:
می‌زند:
قوت:
حافظش:
خنده:
لب:
آب:
حیوانش:
ز:
منقار:
بلاغت:
می‌چکد:
زاغ:
کلک:
نام:
ایزد:
چه:
عالی:
مشرب:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی