وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
بحر: هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف

---

المنة:
لله:
که:
در:
میکده:
باز:
است:
زان:
رو:
مرا:
بر:
او:
روی:
نیاز:
خم‌ها:
همه:
جوش:
و:
خروشند:
ز:
مستی:
وان:
می:
آن:
جاست:
حقیقت:
نه:
مجاز:
از:
وی:
غرور:
تکبر:
وز:
ما:
بیچارگی:
عجز:
رازی:
غیر:
نگفتیم:
نگوییم:
با:
دوست:
بگوییم:
محرم:
راز:
شرح:
شکن:
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
خم: قوس، انحنا، کج، قسمت دارای پیچیدگی، پیچ، پیچ و تاب // چین و شکن زلف // طاق و ایوان عمارت // خانه‌ی زمستانی
اندر:
جانان: دلبری که عاشقش او را مانند جان خود دوست دارد، معشوق، محبوب
کوته:
نتوان:
کرد:
این:
قصه:
دراز:
بار:
دل:
مجنون:
طره: دسته‌ی موی تابیده در کنار پیشانی، زلف، گیسو
لیلی:
رخساره:
محمود:
کف: پنجه، دست
پای:
ایاز:
بردوخته‌ام:
دیده:
چو:
عالم:
تا:
من:
رخ: صورت، چهره، رخسار، سیما // برج قلعه // پهلوان، جنگجو // سیمرغ، عنقا
زیبای:
تو:
کعبه:
کوی:
هر:
کس:
بیاید:
قبله:
ابروی:
عین:
نماز:
ای:
مجلسیان:
سوز: باد بسیار سرد، سرما // غم بسیار، داغ، درد
حافظ:
مسکین: تهیدست، بی‌چیز، درویش، بیچاره، درمانده
شمع:
بپرسید:
گداز:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی