غزل شماره ۴۲

حال دل با تو گفتنم هوس است
خبر دل شنفتنم هوس است
طمع خام بین که قصه فاش
از رقیبان نهفتنم هوس است
شب قدری چنین عزیز شریف
با تو تا روز خفتنم هوس است
وه که دردانه‌ای چنین نازک
در شب تار سفتنم هوس است
ای صبا امشبم مدد فرمای
که سحرگه شکفتنم هوس است
از برای شرف به نوک مژه
خاک راه تو رفتنم هوس است
همچو حافظ به رغم مدعیان
شعر رندانه گفتنم هوس است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر: خفیف مسدس مخبون
حال:
دل:
با:
تو:
گفتنم:
هوس:
است:
خبر:
شنفتنم:
طمع: زیاده‌خواهی / امید، آرزو، چشم‌داشت
خام:
بین:
که:
قصه:
فاش:
از:
رقیبان:
نهفتنم:
شب:
قدری:
چنین:
عزیز:
شریف:
تا:
روز:
خفتنم:
وه:
دردانه‌ای:
نازک:
در:
تار:
سفتنم:
ای:
صبا: نام بادی که از سمت مشرق می‌وزد، مجاز از پیام‌آور میان عاشق و معشوق
امشبم:
مدد:
فرمای:
سحرگه:
شکفتنم:
برای:
شرف:
به:
نوک:
مژه:
خاک:
راه:
رفتنم:
همچو:
حافظ:
رغم:
مدعیان:
شعر:
رندانه:

شرح ابیات

۱-
۲-

حاشیه نویسی