وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
بحر: مضارع مثمن اخرب

---

جان:
بی:
جمال: زیبایی
جانان: دلبری که عاشقش او را مانند جان خود دوست دارد، معشوق، محبوب
میل:
جهان:
ندارد:
هر:
کس:
که:
این:
حقا:
آن:
با:
هیچ:
نشانی:
زان:
دلستان:
ندیدم:
یا:
من:
خبر:
ندارم:
او:
نشان:
شبنمی:
در:
ره:
صد:
بحر:
آتشین:
است:
دردا:
معما:
شرح:
و:
بیان:
سرمنزل:
فراغت:
نتوان:
ز:
دست:
دادن:
ای:
ساروان:
فروکش:
کاین:
کران:
چنگ:
خمیده:
قامت: قد، بلندی تنه‌ی آدمی، اندام
می‌خواندت:
به:
عشرت:
بشنو:
پند:
پیران:
هیچت:
زیان:
دل:
طریق:
رندی:
از:
محتسب:
بیاموز:
مست:
حق:
گمان:
احوال:
گنج:
قارون: ثروتمند مشهور زمان حضرت موسی(ع)
کایام:
داد:
بر:
باد:
گوش:
فروخوان:
تا:
زر:
نهان:
گر:
خود:
رقیب: کسی که رقابت می‌کند، هر یک از دونفری که به یک نفر عشق می‌ورزند، نگهبان، پاسبان، محافظ
شمع:
اسرار:
بپوشان:
کان:
شوخ: طناز، بانشاط، شنگ، شاد، زنده‌دل
سربریده:
بند:
زبان:
یک:
بنده:
همچو:
حافظ:
زیرا:
چون:
تو:
شاهی:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی