غزل شماره ۱۲۸
نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد
کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش
عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد
باغبانا ز خزان بی‌خبرت می‌بینم
آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد
رهزن دهر نخفته‌ست مشو ایمن از او
اگر امروز نبرده‌ست که فردا ببرد
در خیال این همه لعبت به هوس می‌بازم
بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد
علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد
ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد
بانگ گاوی چه صدا بازدهد عشوه مخر
سامری کیست که دست از ید بیضا ببرد
جام مینایی می سد ره تنگ دلیست
منه از دست که سیل غمت از جا ببرد
راه عشق ار چه کمینگاه کمانداران است
هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد
حافظ ار جان طلبد غمزه مستانه یار
خانه از غیر بپرداز و بهل تا ببرد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر: رمل مثمن مخبون محذوف
نیست:
در:
شهر:
نگاری:
که:
دل:
ما:
ببرد:
بختم:
ار:
یار:
شود:
رختم:
از:
این:
جا:
کو:
حریفی:
کش:
سرمست:
پیش:
کرمش:
عاشق:
سوخته:
نام:
تمنا:
باغبانا:
ز:
خزان: پاییز // برگریزان // زوال
بی‌خبرت:
می‌بینم:
آه:
آن:
روز:
بادت:
گل:
رعنا: زیبا، خوش‌قدوقامت، دلربا
رهزن:
دهر: دنیا، گیتی، روزگار بی‌پایان که ابندا و انتها ندارد
نخفته‌ست:
مشو:
ایمن:
او:
اگر:
امروز:
نبرده‌ست:
فردا:
خیال:
همه:
لعبت:
به:
هوس:
می‌بازم:
بو:
صاحب:
نظری:
تماشا:
علم:
و:
فضلی:
چل:
سال:
دلم:
جمع:
آورد:
ترسم:
نرگس: گلی سفید و کوچک و خوش‌بو // مجاز از چشم، چشم معشوق
مستانه:
یغما: غارت، تاراج
بانگ:
گاوی:
چه:
صدا:
بازدهد:
عشوه:
مخر:
سامری:
کیست:
دست:
ید:
بیضا:
جام:
مینایی:
می:
سد:
ره:
تنگ:
دلیست:
منه:
سیل:
غمت:
راه:
عشق:
کمینگاه:
کمانداران:
است:
هر:
دانسته:
رود:
صرفه: نفع، فایده، بهره
اعدا:
حافظ:
جان:
طلبد:
غمزه: اشاره با چشم و ابرو، برهم زدن مژگان از روی ناز و کرشمه // دلربای، عشوه، کرشمه، لوندی، نازکردن
خانه:
غیر:
بپرداز:
بهل:
تا:
۲-
بحر: رمل مثمن مخبون محذوف
نیست:
در:
شهر:
نگاری:
که:
دل:
ما:
ببرد:
بختم:
ار:
یار:
شود:
رختم:
از:
این:
جا:
کو:
حریفی:
کش:
سرمست:
پیش:
کرمش:
عاشق:
سوخته:
نام:
تمنا:
باغبانا:
ز:
خزان: پاییز // برگریزان // زوال
بی‌خبرت:
می‌بینم:
آه:
آن:
روز:
بادت:
گل:
رعنا: زیبا، خوش‌قدوقامت، دلربا
رهزن:
دهر: دنیا، گیتی، روزگار بی‌پایان که ابندا و انتها ندارد
نخفته‌ست:
مشو:
ایمن:
او:
اگر:
امروز:
نبرده‌ست:
فردا:
خیال:
همه:
لعبت:
به:
هوس:
می‌بازم:
بو:
صاحب:
نظری:
تماشا:
علم:
و:
فضلی:
چل:
سال:
دلم:
جمع:
آورد:
ترسم:
نرگس: گلی سفید و کوچک و خوش‌بو // مجاز از چشم، چشم معشوق
مستانه:
یغما: غارت، تاراج
بانگ:
گاوی:
چه:
صدا:
بازدهد:
عشوه:
مخر:
سامری:
کیست:
دست:
ید:
بیضا:
جام:
مینایی:
می:
سد:
ره:
تنگ:
دلیست:
منه:
سیل:
غمت:
راه:
عشق:
کمینگاه:
کمانداران:
است:
هر:
دانسته:
رود:
صرفه: نفع، فایده، بهره
اعدا:
حافظ:
جان:
طلبد:
غمزه: اشاره با چشم و ابرو، برهم زدن مژگان از روی ناز و کرشمه // دلربای، عشوه، کرشمه، لوندی، نازکردن
خانه:
غیر:
بپرداز:
بهل:
تا:
شرح ابیات
۱-۲-