وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر: رمل مثمن مخبون محذوف

---

روی:
بنما:
و:
مرا:
گو:
که:
ز:
جان:
دل:
برگیر:
پیش:
شمع:
آتش:
پروانه:
به:
درگیر:
در:
لب:
تشنه:
ما:
بین:
مدار:
آب:
دریغ:
بر:
سر:
کشته:
خویش:
آی:
خاکش:
ترک:
درویش: صوفی، رهرو، سالک، عارف، قلندر // مجاز از تهیدست، بینوا، فقیر // مجاز از کسی که به اندک‌مایه از مال دنیا قناعت می‌کند
مگیر:
ار:
نبود:
سیم: نقره، سفید
زرش:
غمت:
شمار:
اشک:
رخش:
را:
زر:
گیر:
چنگ:
بنواز:
بساز:
عود:
چه:
باک:
آتشم:
عشق:
دلم:
تنم:
مجمر:
سماع: /۱/ شنوایی، شنیدن /۲/ ترانه‌خوانی یا رقص یا دست افشانی به شکل دسته جمعی
خرقه: نوعی پوستین بلند، تکه‌ای از پارچه‌ی لباس // در تصوف، جبه‌ای که از دست پیر می‌پوشیدند و گاهی از تکه‌های گوناگون دوخته می‌شد
برانداز:
برقص:
ور:
نه:
با:
گوشه:
رو:
صوف:
برکش:
باده: نوشیدنی مستی‌آور، شراب، مِی
صافی:
درکش: سربکش، بنوش
باز:
سیمبری:
دوست:
یار:
شو:
هر:
دو:
جهان:
دشمن:
باش:
بخت:
پشت:
مکن:
زمین:
لشکر:
میل:
رفتن:
ای:
دمی:
جوی:
طرب: شادی، شادمانی، خوشی، سرور، نشاط، رامش، عیش، عشرت
کف: پنجه، دست
ساغر: پیاله، پیاله‌ی شراب
رفته:
از:
برم:
زآتش:
چشم:
گونه‌ام:
زرد:
لبم:
خشک:
کنارم:
تر:
حافظ:
آراسته:
کن:
بزم: جسن، مجلس شادی، مجلس عیش و عشرت و باه‌گساری
بگو:
واعظ:
ببین:
مجلسم:
منبر:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی