وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
بحر: رمل مثمن محذوف

---

دوش: دیشب، شب گذشته
با:
من:
گفت:
پنهان:
کاردانی:
تیزهوش:
وز:
شما:
نشاید:
کرد:
سر:
می:
فروش:
آسان:
گیر:
بر:
خود:
کارها:
کز:
روی:
طبع:
سخت:
می‌گردد:
جهان:
مردمان:
سخت‌کوش:
وان:
گهم:
در:
داد:
جامی:
فروغش:
فلک: آسمان، عالم، گردون
زهره:
رقص:
آمد:
و:
بربط:
زنان:
می‌گفت:
نوش:
دل:
خونین:
لب:
خندان:
بیاور:
همچو:
جام:
نی:
گرت:
زخمی:
رسد:
آیی:
چو:
چنگ:
اندر:
خروش:
تا:
نگردی:
آشنا:
زین:
پرده:
رمزی:
نشنوی:
گوش:
نامحرم:
نباشد:
جای:
پیغام:
سروش:
کن:
پند:
ای:
پسر:
بهر:
دنیا:
غم:
مخور:
گفتمت:
چون:
حدیثی:
گر:
توانی:
داشت:
هوش:
حریم:
عشق:
نتوان:
زد:
دم:
از:
شنید:
زان:
که:
آنجا:
جمله:
اعضا:
چشم:
باید:
بود:
بساط:
نکته:
دانان:
خودفروشی: عرضه داشتن خود، نمایش دادن خود، در معرض دید قرار دادن خود، خود را در دیدرس عاشقان و خریداران قرار دادن
شرط:
نیست:
یا:
سخن:
دانسته:
گو:
مرد:
عاقل:
خموش: خاموش، ناروشن // آرام، ساکت، بی‌صدا
ساقیا:
ده:
رندی‌های:
حافظ:
فهم:
آصف:
صاحب:
قران:
جرم:
بخش:
عیب:
پوش:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی