وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف

---

سحر:
به:
بوی:
گلستان:
دمی:
شدم:
در:
باغ:
که:
تا:
چو:
بلبل:
بیدل:
کنم:
علاج:
دماغ:
جلوه: آشکار کردن، ظاهر ساختن، نمایش دادن، زیبایی، جاذبه
گل:
سوری:
نگاه:
می‌کردم:
بود:
شب:
تیره:
روشنی:
چراغ:
چنان:
حسن:
و:
جوانی:
خویشتن:
مغرور:
داشت:
از:
دل:
هزار:
گونه:
فراغ:
گشاده:
نرگس: گلی سفید و کوچک و خوش‌بو // مجاز از چشم، چشم معشوق
رعنا: زیبا، خوش‌قدوقامت، دلربا
ز:
حسرت:
آب:
چشم:
نهاده:
لاله:
سودا:
جان:
صد:
داغ:
زبان:
کشیده:
تیغی:
سرزنش:
سوسن:
دهان:
شقایق:
مردم:
ایغاغ:
یکی:
باده: نوشیدنی مستی‌آور، شراب، مِی
پرستان:
صراحی:
اندر:
دست:
ساقی: کسی که آب یا شراب یا هر نوشیدنی به دیگری می‌دهد // درتصوف، مرشد و پیر کامل که به مریدان فیض برساند
مستان:
کف: پنجه، دست
گرفته:
ایاغ:
نشاط:
عیش: خوشی، شادمانی، خوش‌گذرانی، زیستن، زندگی
غنیمت:
دان:
حافظا:
نبود:
بر:
رسول:
غیر:
بلاغ:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی