وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر: خفیف مسدس مخبون

---

خوش:
خبر:
باشی:
ای:
نسیم:
شمال:
که:
به:
ما:
می‌رسد:
زمان:
وصال: دست یافتن به چیزی، رسیدن / در تصوف رسیدن به مرحله‌ی فنا فی‌الله، رسیدن به معشوق ازلی و با او یکی شدن
قصّةُ:
العشقِ:
لا:
انفصام:
لها:
فُصِمَت:
ها:
هُنا:
لسانُ:
القال:
لِسَلمی:
و:
من:
بذی:
سَلَمِ:
أینَ:
جیرانُنا:
کیف:
الحال:
عَفَتِ:
الدارُ:
بعدَ:
عافیةٍ:
فاسألوا:
حالَها:
عَنِ:
الاطلال:
فی:
جمالِ:
الکمالِ:
نِلتَ:
مُنی:
صَرَّفَ:
اللهُ:
عَنکَ:
عَینَ:
کمال:
یا:
برید:
الحِمی:
حَماکَ:
الله:
مرحباً:
تعال:
عرصهٔ:
بزمگاه: مجلس عیش و عشرت، جای جشن و مهمانی و باده‌گساری
خالی:
ماند:
از:
حریفان:
جام:
مالامال:
سایه:
افکند:
حالیا:
شب:
هجر:
تا:
چه:
بازند:
روان:
خیال:
ترک:
سوی:
کس:
نمی‌نگرد:
آه:
این:
کبریا:
جاه:
جلال:
حافظا:
عشق:
صابری:
چند:
نالهٔ:
عاشقان:
است:
بنال:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی