وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر: رمل مثمن مخبون محذوف

---

فاش:
می‌گویم:
و:
از:
گفته:
خود:
دلشادم:
بنده:
عشقم:
هر:
دو:
جهان:
آزادم:
طایر:
گلشن:
قدسم:
چه:
دهم:
شرح:
فراق:
که:
در:
این:
دامگه:
حادثه:
چون:
افتادم:
من:
ملک:
بودم:
فردوس:
برین:
جایم:
بود:
آدم:
آورد:
دیر: جایی که راهبان در آن اقامت کنند و به گوشه‌گیری و عبادت بپردازند، صومعه
خراب:
آبادم:
سایه:
طوبی:
دلجویی:
حور:
لب:
حوض:
به:
هوای:
سر:
کوی:
تو:
برفت:
یادم:
نیست:
بر:
لوح:
دلم:
جز:
الف:
قامت: قد، بلندی تنه‌ی آدمی، اندام
دوست:
کنم:
حرف:
دگر:
یاد:
نداد:
استادم:
کوکب:
بخت:
مرا:
هیچ:
منجم:
نشناخت:
یا:
رب:
مادر:
گیتی:
طالع: مجاز از، بخت، اقبال، سرنوشت ، شانس، نصیب، قسمت // طلوع کننده، ستاره
زادم:
تا:
شدم:
حلقه:
گوش:
میخانه:
عشق:
دم:
آید:
غمی:
نو:
مبارک:
بادم:
می‌خورد:
خون:
مردمک:
دیده:
سزاست:
چرا:
دل:
جگرگوشه:
مردم:
دادم:
پاک:
کن:
چهره:
حافظ:
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
ز:
اشک:
ور:
نه:
سیل:
دمادم:
ببرد:
بنیادم:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی