وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف

---

جوزا:
سحر:
نهاد:
حمایل:
برابرم:
یعنی:
غلام:
شاهم:
و:
سوگند:
می‌خورم:
ساقی: کسی که آب یا شراب یا هر نوشیدنی به دیگری می‌دهد // درتصوف، مرشد و پیر کامل که به مریدان فیض برساند
بیا:
که:
از:
مدد:
بخت:
کارساز:
کامی:
خواستم:
ز:
خدا:
شد:
میسرم:
جامی:
بده:
باز:
به:
شادی:
روی:
شاه:
پیرانه:
سر:
هوای:
جوانیست:
در:
سرم:
راهم:
مزن:
وصف:
زلال:
خضر:
من:
جام:
جرعه:
کش:
حوض:
کوثرم:
شاها:
اگر:
عرش:
رسانم:
سریر:
فضل:
مملوک:
این:
جنابم:
مسکین: تهیدست، بی‌چیز، درویش، بیچاره، درمانده
درم:
نوش:
بزم: جسن، مجلس شادی، مجلس عیش و عشرت و باه‌گساری
تو:
بودم:
هزار:
سال:
کی:
ترک:
آبخورد:
کند:
طبع:
خوگرم:
ور:
باورت:
نمی‌کند:
بنده:
حدیث:
گفته:
کمال:
دلیلی:
بیاورم:
گر:
برکنم:
دل:
بردارم:
مهر: محبت، دوستی، مودت، نرم‌دلی، شفقت و مروت // آفتاب، خورشید، شید، میترا
آن:
بر:
افکنم:
کجا:
برم:
منصور:
بن:
مظفر:
غازیست:
حرز:
خجسته:
نام:
اعدا:
مظفرم:
عهد: زمان، دوره
الست:
همه:
با:
عشق:
بود:
شاهراه:
عمر:
بدین:
بگذرم:
گردون: چرخ و فلک گردنده، این دنیا
چو:
کرد:
نظم: شعر
ثریا: چلچراغ، در نجوم نام دیگر صورت فلکی پروین است
چرا:
نکنم:
کمترم:
شاهین:
صفت:
طعمه:
چشیدم:
دست:
باشد:
التفات: به سوی کسی نگریستن، توجه کردن، توجه و لطف داشتن به کسی، اعتنا، توجه، عنایت، لطف، مرحمت، مهربانی
صید:
کبوترم:
ای:
شیرگیر:
چه:
کم:
گردد:
ار:
شود:
سایه:
ملک:
فراغت:
شعرم:
یمن:
مدح:
صد:
گشاد:
گویی:
تیغ:
توست:
زبان:
سخنورم:
گلشنی:
بگذشتم:
باد:
صبح:
نی:
سرو:
نه:
شوق:
صنوبرم:
بوی:
می‌شنیدم:
یاد:
دادند:
ساقیان:
طرب: شادی، شادمانی، خوشی، سرور، نشاط، رامش، عیش، عشرت
یک:
دو:
ساغرم:
مستی:
آب:
عنب:
وضع: چگونگی و حالت هر چیز، راه و روش، شیوه
نیست:
سالخورده:
پیر:
خرابات: ویرانه‌ها // جایی مانند میخانه که دارای وسایل عیش‌وعشرت و محل باده‌پیمایی و عشق‌ورزی با کنیزکان بوده و رندان در آنجا به عیش‌ونوش سرگرم می‌شدند // در تصوف مقام و مرتبه‌ی خرابی و نابودی عادات نفسانی، خوی حیوانی، و محل کسب اخلاق ملکوتی که عارفان و سالکان از قید عادات و حالات نفسانی رهایی یافته و از بادۀ وحدت سرمست شوند
پرورم:
سیر:
اختر:
فلکم:
داوری:
بسیست:
انصاف:
قصه:
یاورم:
شکر:
اوج:
بارگاه:
طاووس:
می‌شنود:
صیت:
شهپرم:
نامم:
کارخانه:
عشاق:
محو:
جز:
محبت:
شغل:
دیگرم:
شبل:
الاسد:
دلم:
حمله:
لاغرم:
وگرنه:
شکار:
غضنفرم:
عاشقان:
ذره:
بیشتر:
رسم:
وصل:
کز:
بنما:
منکر:
حسن:
رخ: صورت، چهره، رخسار، سیما // برج قلعه // پهلوان، جنگجو // سیمرغ، عنقا
کیست:
تا:
دیده‌اش:
گزلک:
غیرت: حسادت، رشک بردن
برآورم:
فتاد:
خورشید:
سلطنت:
اکنون:
است:
خاورم:
مقصود:
معامله:
بازارتیزی:
جلوه: آشکار کردن، ظاهر ساختن، نمایش دادن، زیبایی، جاذبه
می‌فروشم:
عشوه:
می‌خرم:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی