وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر: رمل مثمن مخبون محذوف

---

من:
که:
از:
آتش:
دل:
چون:
خم: قوس، انحنا، کج، قسمت دارای پیچیدگی، پیچ، پیچ و تاب // چین و شکن زلف // طاق و ایوان عمارت // خانه‌ی زمستانی
می:
در:
جوشم:
مهر: محبت، دوستی، مودت، نرم‌دلی، شفقت و مروت // آفتاب، خورشید، شید، میترا
بر:
لب:
زده:
خون:
می‌خورم:
و:
خاموشم:
قصد:
جان:
است:
طمع: زیاده‌خواهی / امید، آرزو، چشم‌داشت
جانان: دلبری که عاشقش او را مانند جان خود دوست دارد، معشوق، محبوب
کردن:
تو:
مرا:
بین:
این:
کار:
به:
می‌کوشم:
کی:
آزاد:
شوم:
غم:
هر:
دم:
هندوی:
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
بتی:
حلقه:
کند:
گوشم:
حاش:
لله:
نیم:
معتقد:
طاعت:
خویش:
قدر:
هست:
گه:
قدحی:
نوشم:
امیدم:
علیرغم:
عدو:
روز:
جزا:
فیض:
عفوش:
ننهد:
بار:
گنه:
دوشم:
پدرم:
روضه: باغ، گلستان، بهشت، باغ بهشت
رضوان:
دو:
گندم:
بفروخت:
چرا:
ملک:
جهان:
را:
جوی:
نفروشم:
خرقه: نوعی پوستین بلند، تکه‌ای از پارچه‌ی لباس // در تصوف، جبه‌ای که از دست پیر می‌پوشیدند و گاهی از تکه‌های گوناگون دوخته می‌شد
پوشی:
غایت:
دین:
داری:
نیست:
پرده‌ای:
سر:
صد:
عیب:
نهان:
می‌پوشم:
خواهم:
ننوشم:
جز:
راوق:
چه:
کنم:
گر:
سخن:
پیر:
مغان:
ننیوشم:
دست:
زند:
مطرب: به طرب آورنده، به شادی آورنده، شادمانی آور، نوازنده، خواننده، رقاص
مجلس:
ره:
عشق:
شعر:
حافظ:
ببرد:
وقت:
سماع: /۱/ شنوایی، شنیدن /۲/ ترانه‌خوانی یا رقص یا دست افشانی به شکل دسته جمعی
هوشم:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی