وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف

---

غم:
زمانه:
که:
هیچش:
کران:
نمی‌بینم:
دواش:
جز:
می:
چون:
ارغوان: درختی از تیره پروانه واران، سر دسته‌ی ارغوانیها که در ارتفاعات پایین می روید.
به:
ترک:
خدمت:
پیر:
مغان:
نخواهم:
گفت:
چرا:
مصلحت:
خود:
در:
آن:
ز:
آفتاب:
قدح: کاسه‌ی بزرگ، پیاله، ظرفی که در آن چیزی بیاشامند
ارتفاع:
عیش: خوشی، شادمانی، خوش‌گذرانی، زیستن، زندگی
بگیر:
طالع: مجاز از، بخت، اقبال، سرنوشت ، شانس، نصیب، قسمت // طلوع کننده، ستاره
وقت:
چنان:
نشان:
اهل:
خدا:
عاشقیست:
با:
دار:
مشایخ:
شهر:
این:
بدین:
دو:
دیده:
حیران:
من:
هزار:
افسوس:
آینه:
رویش:
عیان:
قد:
تو:
تا:
بشد:
از:
جویبار:
جای:
سرو:
آب:
روان:
خمار: می‌فروش، شراب‌فروش، باده‌فروش //در تصوف/ پیر کامل، مرشد واصل
کسم:
جرعه‌ای:
نمی‌بخشد:
ببین:
دلی:
میان:
موی:
میانش:
دل:
او:
بستم:
مپرس:
و:
سفینه:
حافظ:
دریا:
بضاعت:
سخن:
درفشان:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی