وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن
بحر: هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی

---

سحرگاهان:
که:
مخمور:
شبانه:
گرفتم:
باده: نوشیدنی مستی‌آور، شراب، مِی
با:
چنگ:
و:
چغانه:
نهادم:
عقل:
را:
ره:
توشه:
از:
می:
ز:
شهر:
هستیش:
کردم:
روانه:
نگار:
فروشم:
عشوه‌ای:
داد:
ایمن:
گشتم:
مکر:
زمانه:
ساقی: کسی که آب یا شراب یا هر نوشیدنی به دیگری می‌دهد // درتصوف، مرشد و پیر کامل که به مریدان فیض برساند
کمان:
ابرو:
شنیدم:
ای:
تیر:
ملامت: سرزنش کردن، نکوهش کردن، بدگویی، تقبیح، توبیخ، سرزنش، شماتت، طعنه، سرکوفت
نشانه:
نبندی:
زان:
میان:
طرفی:
کمروار:
اگر:
خود:
ببینی:
در:
میانه:
برو:
این:
دام:
بر:
مرغی:
دگر:
نه:
عنقا: مرغی افسانه‌ای که مظهر عزلت و تنهایی و نایابی است.
بلند:
است:
آشیانه:
بندد:
طرف:
وصل:
حسن:
شاهی:
عشق:
بازد:
جاودانه:
ندیم:
مطرب: به طرب آورنده، به شادی آورنده، شادمانی آور، نوازنده، خواننده، رقاص
همه:
اوست:
خیال:
آب:
گل:
بهانه:
بده:
کشتی:
تا:
خوش:
برانیم:
دریای:
ناپیداکرانه:
وجود:
ما:
معماییست:
حافظ:
تحقیقش:
فسون:
فسانه:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی