وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
بحر: مضارع مثمن اخرب

---

شهریست:
پرظریفان:
و:
از:
هر:
طرف:
نگاری:
یاران:
صلای:
عشق:
است:
گر:
می‌کنید:
کاری:
چشم:
فلک: آسمان، عالم، گردون
نبیند:
زین:
طرفه‌تر:
جوانی:
در:
دست:
کس:
نیفتد:
خوبتر:
هرگز:
که:
دیده:
باشد:
جسمی:
ز:
جان:
مرکب:
بر:
دامنش:
مبادا:
خاکیان:
غباری:
چون:
من:
شکسته‌ای:
را:
پیش:
خود:
چه:
رانی:
کم:
غایت:
توقع:
بوسیست:
یا:
کناری:
می:
بی‌غش:
دریاب:
وقتی:
خوش:
بشتاب:
سال:
دگر:
دارد:
امید:
نوبهاری:
بوستان:
حریفان:
مانند:
لاله:
گل:
یک:
گرفته:
جامی:
یاد:
روی:
یاری:
این:
گره:
گشایم:
وین:
راز:
نمایم:
دردی:
سخت:
صعب:
تار:
موی:
حافظ:
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
شوخی:
مشکل:
توان:
نشستن:
چنین:
دیاری:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی