وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف

---

تو:
را:
که:
هر:
چه:
مراد: خواسته، آرزو، مقصود، منظور، آنچه که موجب کامرانی و موفقیت شود // در تصوف، پیر، پیشوا، رهبر، فطب
است:
در:
جهان:
داری:
غم:
ز:
حال:
ضعیفان:
ناتوان:
بخواه:
جان:
و:
دل:
از:
بنده:
روان:
بستان:
حکم:
بر:
سر:
آزادگان:
میان:
نداری:
دارم:
عجب:
ساعت:
مجمع:
خوبان:
کنی:
میانداری:
بیاض:
روی:
نیست:
نقش:
درخور:
آنک:
سوادی:
خط:
مشکین: /مِ/ سیاه، تیره‌رنگ // /مُ/ منسوب به مُشک، آنچه بوی مشک بدهد، مشک‌آلود، معطر، خوش‌بو
ارغوان: درختی از تیره پروانه واران، سر دسته‌ی ارغوانیها که در ارتفاعات پایین می روید.
بنوش:
می:
سبکروحی:
لطیف:
مدام:
علی:
الخصوص:
آن:
دم:
گران:
مکن:
عتاب: ملامت، سرزنش
این:
بیش:
جور:
ما:
توانی:
جای:
به:
اختیارت:
اگر:
صد:
هزار:
تیر:
جفاست:
قصد:
من:
خسته:
کمان:
بکش:
جفای:
رقیبان:
حسود:
سهل:
باشد:
یار:
مهربان:
وصل:
دوست:
گرت:
دست:
می‌دهد:
یک:
برو:
چو:
گل:
دامن:
باغ:
می‌بری:
حافظ:
ناله:
فریاد:
باغبان:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی