غزل شماره ۴۶۵
رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
آمد به گوش ناگهم آواز بلبلی
مسکین چو من به عشق گلی گشته مبتلا
و اندر چمن فکنده ز فریاد غلغلی
می‌گشتم اندر آن چمن و باغ دم به دم
می‌کردم اندر آن گل و بلبل تاملی
گل یار حسن گشته و بلبل قرین عشق
آن را تفضلی نه و این را تبدلی
چون کرد در دلم اثر آواز عندلیب
گشتم چنان که هیچ نماندم تحملی
بس گل شکفته می‌شود این باغ را ولی
کس بی بلای خار نچیده‌ست از او گلی
حافظ مدار امید فرج از مدار چرخ
دارد هزار عیب و ندارد تفضلی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف
رفتم:
به:
باغ:
صبحدمی:
تا:
چنم:
گلی:
آمد:
گوش:
ناگهم:
آواز:
بلبلی:
مسکین: تهیدست، بی‌چیز، درویش، بیچاره، درمانده
چو:
من:
عشق:
گشته:
مبتلا:
و:
اندر:
چمن:
فکنده:
ز:
فریاد:
غلغلی:
می‌گشتم:
آن:
دم:
می‌کردم:
گل:
بلبل:
تاملی:
یار:
حسن:
قرین:
را:
تفضلی:
نه:
این:
تبدلی:
چون:
کرد:
در:
دلم:
اثر:
عندلیب: بلبل
گشتم:
چنان:
که:
هیچ:
نماندم:
تحملی:
بس:
شکفته:
می‌شود:
ولی:
کس:
بی:
بلای:
خار:
نچیده‌ست:
از:
او:
حافظ:
مدار:
امید:
فرج:
چرخ:
دارد:
هزار:
عیب:
ندارد:
۲-
بحر: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف
رفتم:
به:
باغ:
صبحدمی:
تا:
چنم:
گلی:
آمد:
گوش:
ناگهم:
آواز:
بلبلی:
مسکین: تهیدست، بی‌چیز، درویش، بیچاره، درمانده
چو:
من:
عشق:
گشته:
مبتلا:
و:
اندر:
چمن:
فکنده:
ز:
فریاد:
غلغلی:
می‌گشتم:
آن:
دم:
می‌کردم:
گل:
بلبل:
تاملی:
یار:
حسن:
قرین:
را:
تفضلی:
نه:
این:
تبدلی:
چون:
کرد:
در:
دلم:
اثر:
عندلیب: بلبل
گشتم:
چنان:
که:
هیچ:
نماندم:
تحملی:
بس:
شکفته:
می‌شود:
ولی:
کس:
بی:
بلای:
خار:
نچیده‌ست:
از:
او:
حافظ:
مدار:
امید:
فرج:
چرخ:
دارد:
هزار:
عیب:
ندارد:
شرح ابیات
۱-۲-