غزل شماره ۵۵
خم زلف تو دام کفر و دین است
ز کارستان او یک شمه این است
جمالت معجز حسن است لیکن
حدیث غمزه‌ات سحر مبین است
ز چشم شوخ تو جان کی توان برد
که دایم با کمان اندر کمین است
بر آن چشم سیه صد آفرین باد
که در عاشق کشی سحرآفرین است
عجب علمیست علم هیئت عشق
که چرخ هشتمش هفتم زمین است
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است
مشو حافظ ز کید زلفش ایمن
که دل برد و کنون دربند دین است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن
بحر: هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی
خم: قوس، انحنا، کج، قسمت دارای پیچیدگی، پیچ، پیچ و تاب // چین و شکن زلف // طاق و ایوان عمارت // خانه‌ی زمستانی
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
تو:
دام:
کفر:
و:
دین:
است:
ز:
کارستان:
او:
یک:
شمه:
این:
جمالت:
معجز:
حسن:
لیکن:
حدیث:
غمزه‌ات:
سحر:
مبین:
چشم:
شوخ: طناز، بانشاط، شنگ، شاد، زنده‌دل
جان:
کی:
توان:
برد:
که:
دایم:
با:
کمان:
اندر:
کمین:
بر:
آن:
سیه:
صد:
آفرین:
باد:
در:
عاشق:
کشی:
سحرآفرین:
عجب:
علمیست:
علم:
هیئت:
عشق:
چرخ:
هشتمش:
هفتم:
زمین:
پنداری:
بدگو:
رفت:
حسابش:
کرام:
الکاتبین:
مشو:
حافظ:
کید:
زلفش:
ایمن:
دل:
کنون:
دربند:
۲-
بحر: هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی
خم: قوس، انحنا، کج، قسمت دارای پیچیدگی، پیچ، پیچ و تاب // چین و شکن زلف // طاق و ایوان عمارت // خانه‌ی زمستانی
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
تو:
دام:
کفر:
و:
دین:
است:
ز:
کارستان:
او:
یک:
شمه:
این:
جمالت:
معجز:
حسن:
لیکن:
حدیث:
غمزه‌ات:
سحر:
مبین:
چشم:
شوخ: طناز، بانشاط، شنگ، شاد، زنده‌دل
جان:
کی:
توان:
برد:
که:
دایم:
با:
کمان:
اندر:
کمین:
بر:
آن:
سیه:
صد:
آفرین:
باد:
در:
عاشق:
کشی:
سحرآفرین:
عجب:
علمیست:
علم:
هیئت:
عشق:
چرخ:
هشتمش:
هفتم:
زمین:
پنداری:
بدگو:
رفت:
حسابش:
کرام:
الکاتبین:
مشو:
حافظ:
کید:
زلفش:
ایمن:
دل:
کنون:
دربند:
شرح ابیات
۱-۲-