وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف

---

ای:
غایب:
از:
نظر:
به:
خدا:
می‌سپارمت:
جانم:
بسوختی:
و:
دل:
دوست:
دارمت:
تا:
دامن:
کفن:
نکشم:
زیر:
پای:
خاک:
باور:
مکن:
که:
دست:
ز:
بدارمت:
محراب:
ابرویت:
بنما:
سحرگهی:
دعا: خواهش، خواسته
برآرم:
در:
گردن:
آرمت:
گر:
بایدم:
شدن:
سوی:
هاروت:
بابلی:
صد:
گونه:
جادویی:
بکنم:
بیارمت:
خواهم:
پیش:
میرمت:
بی‌وفا:
طبیب:
بیمار:
بازپرس:
انتظارمت:
جوی:
آب:
بسته‌ام:
دیده:
بر:
کنار:
بوی:
تخم:
مهر: محبت، دوستی، مودت، نرم‌دلی، شفقت و مروت // آفتاب، خورشید، شید، میترا
بکارمت:
خونم:
بریخت:
وز:
غم:
عشقم:
خلاص:
داد:
منت:
پذیر:
غمزه: اشاره با چشم و ابرو، برهم زدن مژگان از روی ناز و کرشمه // دلربای، عشوه، کرشمه، لوندی، نازکردن
خنجر:
گذارمت:
می‌گریم:
مرادم:
این:
سیل:
اشکبار:
محبت:
است:
بارم:
ده:
کرم:
خود:
سوز: باد بسیار سرد، سرما // غم بسیار، داغ، درد
دم:
گهر:
بارمت:
حافظ:
شراب:
شاهد: کسی که واقعه‌ای را با چشم خود دیده باشد // مجاز از معشوق، محبوب // مرد یا زن خوب‌رو // مثال، نمونه، گواه، ناظر
رندی:
نه:
وضع: چگونگی و حالت هر چیز، راه و روش، شیوه
توست:
فی:
الجمله:
می‌کنی:
فرو:
می‌گذارمت:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی