وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف

---

ای:
هدهد:
صبا: نام بادی که از سمت مشرق می‌وزد، مجاز از پیام‌آور میان عاشق و معشوق
به:
سبا:
می‌فرستمت:
بنگر:
که:
از:
کجا:
حیف:
است:
طایری:
چو:
تو:
در:
خاکدان:
غم:
زین:
جا:
آشیان:
وفا:
راه:
عشق:
مرحله:
قرب: جوار، نزدیکی، نزدیک شدن
و:
بعد:
نیست:
می‌بینمت:
عیان:
دعا: خواهش، خواسته
هر:
صبح:
شام:
قافله‌ای:
دعای:
خیر:
صحبت:
شمال:
تا:
لشکر:
غمت:
نکند:
ملک:
دل:
خراب:
جان:
عزیز:
خود:
نوا: اسباب معاش، خوراک و توشه، سروسامان // هدیه‌ای که به نزد شاه می‌فرستند // رونق، نیکویی حال // گروگان
غایب:
نظر:
شدی:
همنشین:
می‌گویمت:
ثنا:
روی:
تفرج:
صنع:
خدای:
کن:
کآیینهٔ:
نما:
مطربان:
ز:
شوق:
منت:
آگهی:
دهند:
قول:
غزل:
ساز:
ساقی: کسی که آب یا شراب یا هر نوشیدنی به دیگری می‌دهد // درتصوف، مرشد و پیر کامل که به مریدان فیض برساند
بیا:
هاتف:
غیبم:
مژده:
گفت:
با:
درد:
صبر:
دوا:
حافظ:
سرود:
مجلس:
ما:
ذکر:
توست:
بشتاب:
هان:
اسب:
قبا:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی