غزل شماره ۱۰۳

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد
راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
بحر: رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی
روز:
وصل:
دوستداران:
یاد:
باد:
آن:
روزگاران:
کامم:
از:
تلخی:
غم:
چون:
زهر:
گشت:
بانگ:
نوش:
شادخواران:
گر:
چه:
یاران:
فارغند:
من:
ایشان:
را:
هزاران:
مبتلا:
گشتم:
در:
این:
بند:
و:
بلا:
کوشش:
حق:
گزاران:
صد:
رود:
است:
چشمم:
مدام:
زنده:
باغ:
کاران:
راز:
حافظ:
بعد:
ناگفته:
ماند:
ای:
دریغا:
رازداران:

شرح ابیات

۱-
۲-

حاشیه نویسی