وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر: رمل مثمن مخبون محذوف

---

صوفی: پیرو طریقه تصوف، پشمینه‌پوش
ار:
باده: نوشیدنی مستی‌آور، شراب، مِی
به:
اندازه:
خورد:
نوشش:
باد:
ور:
نه:
اندیشه:
این:
کار:
فراموشش:
آن:
که:
یک:
جرعه:
می:
از:
دست:
تواند:
دادن:
با:
شاهد: کسی که واقعه‌ای را با چشم خود دیده باشد // مجاز از معشوق، محبوب // مرد یا زن خوب‌رو // مثال، نمونه، گواه، ناظر
مقصود:
در:
آغوشش:
پیر:
ما:
گفت:
خطا:
بر:
قلم:
صنع:
نرفت:
آفرین:
نظر:
پاک:
خطاپوشش:
شاه:
ترکان:
سخن:
مدعیان:
می‌شنود:
شرمی:
مظلمه:
خون:
سیاووشش:
گر:
چه:
کبر:
من:
درویش: صوفی، رهرو، سالک، عارف، قلندر // مجاز از تهیدست، بینوا، فقیر // مجاز از کسی که به اندک‌مایه از مال دنیا قناعت می‌کند
نگفت:
جان:
فدای:
شکرین:
پسته:
خاموشش:
چشمم:
آینه:
داران:
خط:
و:
خالش:
گشت:
لبم:
بوسه:
ربایان:
دوشش:
نرگس: گلی سفید و کوچک و خوش‌بو // مجاز از چشم، چشم معشوق
مست:
نوازش:
کن:
مردم:
دارش:
عاشق:
قدح: کاسه‌ی بزرگ، پیاله، ظرفی که در آن چیزی بیاشامند
بخورد:
غلامی:
تو:
مشهور:
جهان:
شد:
حافظ:
حلقه:
بندگی:
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
گوشش:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی