وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
بحر: هزج مثمن سالم

---

دلم:
جز:
مهر: محبت، دوستی، مودت، نرم‌دلی، شفقت و مروت // آفتاب، خورشید، شید، میترا
مه:
رویان:
طریقی:
بر:
نمی‌گیرد:
ز:
هر:
در:
می‌دهم:
پندش:
ولیکن:
خدا:
را:
ای:
نصیحتگو:
حدیث:
ساغر: پیاله، پیاله‌ی شراب
و:
می:
گو:
که:
نقشی:
خیال:
ما:
از:
این:
خوشتر:
بیا:
ساقی: کسی که آب یا شراب یا هر نوشیدنی به دیگری می‌دهد // درتصوف، مرشد و پیر کامل که به مریدان فیض برساند
گلرخ:
بیاور:
باده: نوشیدنی مستی‌آور، شراب، مِی
رنگین:
فکری:
درون:
بهتر:
صراحی:
می‌کشم:
پنهان:
مردم:
دفتر:
انگارند:
عجب:
گر:
آتش:
زرق:
من:
دلق: جبه، عبا، خرقه // پست، فرومایه
مرقع:
بخواهم:
سوختن:
روزی:
پیر:
فروشانش:
به:
جامی:
آن:
رو:
هست:
یاران:
صفاها:
با:
لعلش:
غیر:
راستی:
جوهر:
سر:
چشمی:
چنین:
دلکش:
تو:
گویی:
چشم:
او:
بردوز:
برو:
کاین:
وعظ: پند دادن، نصیحت کردن
بی‌معنی:
مرا:
نصیحتگوی:
رندان:
حکم:
قضا: حکم، تقدیر، سرنوشت
جنگ:
است:
دلش:
بس:
تنگ:
می‌بینم:
مگر:
میان:
گریه:
می‌خندم:
چون:
شمع:
اندر:
مجلس:
زبان:
آتشینم:
لیکن:
چه:
خوش:
صید:
کردی:
بنازم:
مستت:
کس:
مرغان:
وحشی:
سخن:
احتیاج:
استغنای:
معشوق:
سود:
افسونگری:
دل:
دلبر:
آیینه:
دست:
آرم:
سکندروار:
اگر:
می‌گیرد:
زمانی:
ور:
رحمی:
منعم:
درویش: صوفی، رهرو، سالک، عارف، قلندر // مجاز از تهیدست، بینوا، فقیر // مجاز از کسی که به اندک‌مایه از مال دنیا قناعت می‌کند
کویت:
دری:
دیگر:
نمی‌داند:
رهی:
بدین:
شعر:
تر:
شیرین:
شاهنشه:
دارم:
تا:
پای:
حافظ:
چرا:
زر:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی