غزل شماره ۲۷۳

اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
حریف خانه و گرمابه و گلستان باش
شکنج زلف پریشان به دست باد مده
مگو که خاطر عشاق گو پریشان باش
گرت هواست که با خضر همنشین باشی
نهان ز چشم سکندر چو آب حیوان باش
زبور عشق نوازی نه کار هر مرغیست
بیا و نوگل این بلبل غزل خوان باش
طریق خدمت و آیین بندگی کردن
خدای را که رها کن به ما و سلطان باش
دگر به صید حرم تیغ برمکش زنهار
وز آن که با دل ما کرده‌ای پشیمان باش
تو شمع انجمنی یکزبان و یکدل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش
کمال دلبری و حسن در نظربازیست
به شیوه نظر از نادران دوران باش
خموش حافظ و از جور یار ناله مکن
تو را که گفت که در روی خوب حیران باش
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف
اگر:
رفیق:
شفیقی:
درست:
پیمان:
باش:
حریف: دوست، رفیق، یار، همدم، همپیشه، همکار، محبوب، عشوق // مدعی، مخالف، هماورد، رقیب // هم‌زور، هم‌نبرد، هم‌شان، هم‌مقام، هم‌پیاله
خانه:
و:
گرمابه:
گلستان:
شکنج:
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
پریشان:
به:
دست:
باد:
مده:
مگو:
که:
خاطر:
عشاق:
گو:
گرت:
هواست:
با:
خضر:
همنشین:
باشی:
نهان:
ز:
چشم:
سکندر:
چو:
آب:
حیوان:
زبور:
عشق:
نوازی:
نه:
کار:
هر:
مرغیست:
بیا:
نوگل:
این:
بلبل:
غزل:
خوان: سفره
طریق:
خدمت:
آیین:
بندگی:
کردن:
خدای:
را:
رها:
کن:
ما:
سلطان:
دگر:
صید:
حرم:
تیغ:
برمکش:
زنهار: بپرهیز، برحذر باش // مهلت، امان، پناه // عهد و پیمان // خدارا، کسی را به خدا سوگند دادن // حتما و موکدا
وز:
آن:
دل:
کرده‌ای:
پشیمان:
تو:
شمع:
انجمنی:
یکزبان:
یکدل:
شو:
خیال:
کوشش:
پروانه:
بین:
خندان:
کمال:
دلبری:
حسن:
در:
نظربازیست:
شیوه:
نظر:
از:
نادران:
دوران:
خموش: خاموش، ناروشن // آرام، ساکت، بی‌صدا
حافظ:
جور:
یار:
ناله:
مکن:
گفت:
روی:
خوب:
حیران:

شرح ابیات

۱-
۲-

حاشیه نویسی