وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف

---

چل:
سال:
بیش:
رفت:
که:
من:
لاف: . گفتار بیهوده و گزاف، دعوی زیاده‌از‌حد // خودستایی
می‌زنم:
کز:
چاکران:
پیر:
مغان:
کمترین:
منم:
هرگز:
به:
یمن:
عاطفت:
می:
فروش:
ساغر: پیاله، پیاله‌ی شراب
تهی:
نشد:
ز:
صاف:
روشنم:
از:
جاه:
عشق:
و:
دولت: دارایی، ثروت، مال // زمان حکومت بر یک منطقه // آنچه به گردش زمان و نوبت از یکی به دیگری برسد // گردش نیکی به سود کسی
رندان:
پاکباز:
پیوسته:
صدر:
مصطبه‌ها:
بود:
مسکنم:
در:
شان:
دردکشی:
ظن:
بد:
مبر:
کآلوده:
گشت:
جامه:
ولی:
پاکدامنم:
شهباز:
دست:
پادشهم:
این:
چه:
حالت:
است:
یاد:
برده‌اند:
هوای:
نشیمنم:
حیف:
بلبلی:
چو:
اکنون:
قفس:
با:
لسان:
عذب:
خامش:
سوسنم:
آب:
فارس:
عجب:
سفله:
پرور:
کو:
همرهی:
خیمه:
خاک:
برکنم:
حافظ:
زیر:
خرقه: نوعی پوستین بلند، تکه‌ای از پارچه‌ی لباس // در تصوف، جبه‌ای که از دست پیر می‌پوشیدند و گاهی از تکه‌های گوناگون دوخته می‌شد
قدح: کاسه‌ی بزرگ، پیاله، ظرفی که در آن چیزی بیاشامند
تا:
کی:
کشی:
بزم: جسن، مجلس شادی، مجلس عیش و عشرت و باه‌گساری
خواجه: آقا، مهتر، بزرگ، صاحب، سرور، دولتمند، مال‌دار، شیخ، خداوند
پرده:
کارت:
برافکنم:
تورانشه:
خجسته:
یزید:
فضل:
شد:
منت:
مواهب:
او:
طوق:
گردنم:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی