وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
بحر: مضارع مثمن اخرب

---

دانی:
که:
چیست:
دولت: دارایی، ثروت، مال // زمان حکومت بر یک منطقه // آنچه به گردش زمان و نوبت از یکی به دیگری برسد // گردش نیکی به سود کسی
دیدار:
یار:
دیدن:
در:
کوی:
او:
گدایی:
بر:
خسروی:
گزیدن:
از:
جان:
طمع: زیاده‌خواهی / امید، آرزو، چشم‌داشت
بریدن:
آسان:
بود:
ولیکن:
دوستان:
جانی:
مشکل:
توان:
خواهم:
شدن:
به:
بستان:
چون:
غنچه:
با:
دل:
تنگ:
وان:
جا:
نیک:
نامی:
پیراهنی:
دریدن:
گه:
نسیم:
گل:
راز:
نهفته:
گفتن:
سر:
عشقبازی:
بلبلان:
شنیدن:
بوسیدن:
لب:
اول:
ز:
دست:
مگذار:
کآخر:
ملول:
گردی:
و:
فرصت:
شمار:
صحبت:
کز:
این:
دوراهه:
منزل:
بگذریم:
دیگر:
نتوان:
هم:
رسیدن:
گویی:
برفت:
حافظ:
یاد:
شاه:
یحیی:
یا:
رب:
یادش:
آور:
درویش: صوفی، رهرو، سالک، عارف، قلندر // مجاز از تهیدست، بینوا، فقیر // مجاز از کسی که به اندک‌مایه از مال دنیا قناعت می‌کند
پروریدن:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی