وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف

---

ای:
نور:
چشم:
من:
سخنی:
هست:
گوش:
کن:
چون:
ساغرت:
پر:
است:
بنوشان:
و:
نوش:
در:
راه:
عشق:
وسوسه:
اهرمن:
بسیست:
پیش:
آی:
دل:
به:
پیام:
سروش:
برگ:
نوا: اسباب معاش، خوراک و توشه، سروسامان // هدیه‌ای که به نزد شاه می‌فرستند // رونق، نیکویی حال // گروگان
تبه:
شد:
ساز:
طرب: شادی، شادمانی، خوشی، سرور، نشاط، رامش، عیش، عشرت
نماند:
چنگ:
ناله:
برکش:
دف:
خروش:
تسبیح:
خرقه: نوعی پوستین بلند، تکه‌ای از پارچه‌ی لباس // در تصوف، جبه‌ای که از دست پیر می‌پوشیدند و گاهی از تکه‌های گوناگون دوخته می‌شد
لذت:
مستی:
نبخشدت:
همت: قصد، اراده و عزم قوی، بلندطبعی، سعی، کوشش، دلیری، شجاعت
این:
عمل:
طلب:
از:
می:
فروش:
پیران:
سخن:
ز:
تجربه:
گویند:
گفتمت:
هان:
پسر:
که:
پیر:
شوی:
پند:
بر:
هوشمند:
سلسله: حلقه‌های فلری به هم پیوسته، زنجیر // در تصوف، هر یک از فرقه‌های صوفیه که انتساب به یکی از مشایخ داشته باشند
ننهاد:
دست:
خواهی:
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
یار:
کشی:
ترک:
هوش:
با:
دوستان:
مضایقه:
عمر:
مال:
نیست:
صد:
جان:
فدای:
نصیحت:
نیوش:
ساقی: کسی که آب یا شراب یا هر نوشیدنی به دیگری می‌دهد // درتصوف، مرشد و پیر کامل که به مریدان فیض برساند
جامت:
صافی:
تهی:
مباد:
عنایتی:
دردنوش:
سرمست:
قبای:
زرافشان:
چو:
بگذری:
یک:
بوسه:
نذر:
حافظ:
پشمینه:
پوش:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی