وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر: رمل مثمن مخبون محذوف

---

می‌فکن:
بر:
صف:
رندان:
نظری:
بهتر:
از:
این:
در:
میکده:
می:
کن:
گذری:
حق:
من:
لبت:
لطف: نرمی، بخشش، محبت، ملایمت، مهربانی، نیکی
که:
می‌فرماید:
سخت:
خوب:
است:
ولیکن:
قدری:
آن:
فکرش:
گره:
کار:
جهان:
بگشاید:
گو:
بفرما:
ناصحم:
گفت:
جز:
غم:
چه:
هنر:
دارد:
عشق:
برو:
ای:
خواجه: آقا، مهتر، بزرگ، صاحب، سرور، دولتمند، مال‌دار، شیخ، خداوند
عاقل:
هنری:
دل:
بدان:
رود:
گرامی:
کنم:
گر:
ندهم:
مادر:
دهر: دنیا، گیتی، روزگار بی‌پایان که ابندا و انتها ندارد
ندارد:
پسری:
چو:
گویم:
قدح: کاسه‌ی بزرگ، پیاله، ظرفی که در آن چیزی بیاشامند
نوش:
و:
لب:
ساقی: کسی که آب یا شراب یا هر نوشیدنی به دیگری می‌دهد // درتصوف، مرشد و پیر کامل که به مریدان فیض برساند
بوس:
بشنو:
نگوید:
دگری:
کلک:
حافظ:
شکرین:
میوه:
نباتیست:
بچین:
باغ:
نبینی:
ثمری:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی