وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
بحر: هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف

---

آن:
غالیه:
خط:
گر:
سوی:
ما:
نامه:
نوشتی:
گردون: چرخ و فلک گردنده، این دنیا
ورق:
هستی:
درننوشتی:
هر:
چند:
که:
هجران:
ثمر:
وصل:
برآرد:
دهقان:
جهان:
کاش:
این:
تخم:
نکشتی:
آمرزش:
نقد:
است:
کسی:
را:
در:
جا:
یاریست:
چو:
حوری:
و:
سرایی:
بهشتی:
مصطبه:
عشق:
تنعم:
نتوان:
کرد:
چون:
بالش:
زر:
نیست:
بسازیم:
به:
خشتی:
مفروش:
باغ:
ارم:
نخوت:
شداد:
یک:
شیشه:
می:
نوش:
لبی:
لب:
کشتی:
تا:
کی:
غم:
دنیای:
دنی:
ای:
دل:
دانا:
حیف:
ز:
خوبی:
شود:
عاشق:
زشتی:
آلودگی:
خرقه: نوعی پوستین بلند، تکه‌ای از پارچه‌ی لباس // در تصوف، جبه‌ای که از دست پیر می‌پوشیدند و گاهی از تکه‌های گوناگون دوخته می‌شد
خرابی:
کو:
راهروی:
اهل:
دلی:
پاک:
سرشتی:
از:
دست:
چرا:
هشت:
سر:
زلف: گیسو، موی سر، جعد، طره، شعر
تو:
حافظ:
تقدیر: آنچه در زمان آفرینش و در ازل برای هرکس مقدر شده است، سرنوشت
چنین:
بود:
چه:
کردی:
نهشتی:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی