غزل شماره ۴۳۸
سبت سلمی بصدغیها فؤادی
و روحی کل یوم لی ینادی
نگارا بر من بیدل ببخشای
و واصلنی علی رغم الاعادی
حبیبا در غم سودای عشقت
توکلنا علی رب العباد
امن انکرتنی عن عشق سلمی
تزاول آن روی نهکو بوادی
که همچون مت به بوتن دل و ای ره
غریق العشق فی بحر الوداد
به پی ماچان غرامت بسپریمن
غرت یک وی روشتی از امادی
غم این دل بواتت خورد ناچار
و غر نه او بنی آنچت نشادی
دل حافظ شد اندر چین زلفت
بلیل مظلم و الله هادی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن
بحر: هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی
سبت:
سلمی:
بصدغیها:
فؤادی:
و:
روحی:
کل:
یوم:
لی:
ینادی:
نگارا:
بر:
من:
بیدل:
ببخشای:
واصلنی:
علی:
رغم:
الاعادی:
حبیبا:
در:
غم:
سودای:
عشقت:
توکلنا:
رب:
العباد:
امن:
انکرتنی:
عن:
عشق:
تزاول:
آن:
روی:
نهکو:
بوادی:
که:
همچون:
مت:
به:
بوتن:
دل:
ای:
ره:
غریق:
العشق:
فی:
بحر:
الوداد:
پی:
ماچان:
غرامت: مالی که بابت خسارت داده یا گرفته میشود، تاوان // زیان، ضرر // مشقت، سختی // پشیمانی، ندامت
بسپریمن:
غرت:
یک:
وی:
روشتی:
از:
امادی:
این:
بواتت:
خورد:
ناچار:
غر:
نه:
او:
بنی:
آنچت:
نشادی:
حافظ:
شد:
اندر:
چین:
زلفت:
بلیل:
مظلم:
الله:
هادی:
۲-
بحر: هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی
سبت:
سلمی:
بصدغیها:
فؤادی:
و:
روحی:
کل:
یوم:
لی:
ینادی:
نگارا:
بر:
من:
بیدل:
ببخشای:
واصلنی:
علی:
رغم:
الاعادی:
حبیبا:
در:
غم:
سودای:
عشقت:
توکلنا:
رب:
العباد:
امن:
انکرتنی:
عن:
عشق:
تزاول:
آن:
روی:
نهکو:
بوادی:
که:
همچون:
مت:
به:
بوتن:
دل:
ای:
ره:
غریق:
العشق:
فی:
بحر:
الوداد:
پی:
ماچان:
غرامت: مالی که بابت خسارت داده یا گرفته میشود، تاوان // زیان، ضرر // مشقت، سختی // پشیمانی، ندامت
بسپریمن:
غرت:
یک:
وی:
روشتی:
از:
امادی:
این:
بواتت:
خورد:
ناچار:
غر:
نه:
او:
بنی:
آنچت:
نشادی:
حافظ:
شد:
اندر:
چین:
زلفت:
بلیل:
مظلم:
الله:
هادی:
شرح ابیات
۱-۲-