وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن
بحر: هزج مثمن اخرب

---

ای:
پادشه:
خوبان:
داد:
از:
غم:
تنهایی:
دل:
بی:
تو:
به:
جان:
آمد:
وقت:
است:
که:
بازآیی:
دایم:
گل:
این:
بستان:
شاداب:
نمی‌ماند:
دریاب:
ضعیفان:
را:
در:
توانایی:
دیشب:
گله:
زلفش:
با:
باد:
همی‌کردم:
گفتا:
غلطی:
بگذر:
زین:
فکرت:
سودایی:
صد:
صبا: نام بادی که از سمت مشرق می‌وزد، مجاز از پیام‌آور میان عاشق و معشوق
جا:
سلسله: حلقه‌های فلری به هم پیوسته، زنجیر // در تصوف، هر یک از فرقه‌های صوفیه که انتساب به یکی از مشایخ داشته باشند
می‌رقصند:
حریف: دوست، رفیق، یار، همدم، همپیشه، همکار، محبوب، عشوق // مدعی، مخالف، هماورد، رقیب // هم‌زور، هم‌نبرد، هم‌شان، هم‌مقام، هم‌پیاله
تا:
نپیمایی:
مشتاقی:
و:
مهجوری:
دور:
چنانم:
کرد:
کز:
دست:
بخواهد:
شد:
پایاب:
شکیبایی:
یا:
رب:
شاید:
گفت:
نکته:
عالم:
رخساره:
کس:
ننمود:
آن:
شاهد: کسی که واقعه‌ای را با چشم خود دیده باشد // مجاز از معشوق، محبوب // مرد یا زن خوب‌رو // مثال، نمونه، گواه، ناظر
هرجایی:
ساقی: کسی که آب یا شراب یا هر نوشیدنی به دیگری می‌دهد // درتصوف، مرشد و پیر کامل که به مریدان فیض برساند
چمن:
روی:
رنگی:
نیست:
شمشاد: درختچه‌ای همیشه سبز
خرامان:
کن:
باغ:
بیارایی:
درد:
توام:
درمان:
بستر: رختخواب گسترده شده، تشک // مجرای رودخانه
ناکامی:
یاد:
مونس:
گوشه:
دایره:
قسمت:
ما:
نقطه:
تسلیمیم:
لطف: نرمی، بخشش، محبت، ملایمت، مهربانی، نیکی
چه:
اندیشی:
حکم:
فرمایی:
فکر:
خود:
رای: عقیده، نظر، اندیشه، حکم، قضاوت، اظهار نظر، اندیشه، بینش
رندی:
کفر:
مذهب:
خودبینی:
خودرایی:
مینا:
خونین:
جگرم:
می:
ده:
حل:
کنم:
مشکل:
ساغر: پیاله، پیاله‌ی شراب
مینایی:
حافظ:
شب:
هجران:
بوی:
خوش:
وصل:
شادیت:
مبارک:
عاشق:
شیدایی:

---

شرح ابیات

۱-
۲-

---

حاشیه نویسی